سازمان دامپزشکی کشور

در این نشست که اساتیدی از دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، علوم پزشکی تهران، زنجان، شهید بهشتی، پژوهشگاه مواد و انرژی و نمایندگانی از چند شرکت خصوصی حضور داشتند، دکتر قدیری، عضو هیئت مدیره انجمن مدیریت فناوری و نوآوری ایران که در یکی از پروژه‌های پیشین برنامه Horizon اروپا همکاری داشت، به بررسی ساختار برنامه حمایت اتحادیه اروپا از پژوهش «Horizon Europe» پرداخت و از ساز وکارهای همکاری با این برنامه سخن گفت. قدیری که در قالب انجمن مدیریت فناوری و نوآوری ایران، تجربه یک همکاری دو ساله را با یکی از برنامه‌های هورایزن دارد، درباره چگونگی وارد شدن به این پروژه و ملزومات کار در برنامه‌های پژوهشی اروپا صحبت کرد. تاریخچه همکاری‌های بین‌المللی اروپا طی۴ دهه گذشته و ارائه جزئیاتی از برنامه‌های چارچوبی اروپا (FP)، بودجه‌بندی این برنامه‌های پژوهشی و شاخص‌های ورود به این پروژه‌ها، از جمله مطالب دکتر قدیری بود.

وی در ادامه برنامه سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۲۰ اتحادیه اروپا و ۲۰۲۰-۲۰۲۷ این منطقه را از منظر بودجه و جزئیات پروژه‌ها مورد بررسی قرار داد. به گفته ایشان برنامه ۲۰۱۴-۲۰۲۰ اتحادیه با بودجه ۸۰ میلیارد یورویی یکی از عظیم ترین پروژه‌های تحقیقاتی در جهان است که این رقم برای برنامه ۲۰۲۰-۲۰۲۷ به رقم نجومی ۹۵٫۵ میلیارد یورو رسیده است که فرصت‌های همکاری زیادی برای محققان ایران به منظور همکاری با این برنامه‌ها وجود دارد.

حسن پوی‌پوی در ادامه این نشست به ارائه جزئیاتی درباره پروژه‌های نانویی که در برنامه ۲۰۲۰-۲۰۲۷ هورایزن وجود دارد پرداخت. به گفته مهندس پوی‌پوی، سازگاری آب و هوایی و سلامت از جمله محورهای مهم این پروژه‌ها  هستند. وی اعتبارسنجی و تایید صلاحیت مجری حقوقی، انتقال پول، انتقال کیت‌های آزمایشگاهی و مواد شیمیایی مورد نیاز را از جمله چالش‌هایی می‌داند که در مسیر مشارکت در پروژه RiskGone ستاد نانو با آن مواجه بود.

Risk-GONE یکی از پروژه‌های اتحادیه اروپا در حوزه ایمنی‌ نانومواد است که با بودجه‌ای ۵ میلیون دلاری از ژانویه سال ۲۰۱۹ آغاز شده است که جمهوری اسلامی ایران نیز در این پروژه مشارکت داشت. در این پروژه ۱۵ کشور اروپایی به همراه ایران و آمریکا بر روی تدوین دستورالعمل‌های مربوط به نانومواد همکاری مشترک دارد تا در نهایت استانداردهایی برای استفاده ایمن از نانومواد تدوین شود. با توجه به سابقه ایران در تدوین چهار استاندارد بین‌المللی در حوزه فناوری‌نانو، کنسرسیوم مربوط به پروژه Risk-GONE از ایران برای مشارکت در این پروژه دعوت به عمل آورده و ستاد توسعه فناوری‌نانو به عنوان نماینده ایران در این پروژه شرکت کرد.

ایران در کارگروه ۴ و ۵ پروژه Risk-GONE مشارکت داشت. در برنامه‌های ۴ و ۵ به ترتیب مقایسه‌های بین‌آزمایشگاهی دستگاه تفرق نور پویا (DLS) و تست‌های ایمنی انجام می‌شد که آزمایشگاه DLS مرکز خدمات آزمایشگاهی دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه علوم پزشکی تهران با ستاد توسعه فناوری‌نانو برای انجام این پروژه همکاری داشتند. وجود زیرساخت‌های مناسب در این دو دانشگاه و همچنین سابقه همکاری در پروژه‌های مشابه با این دو مجموعه، از دلایل مهم انتخاب این دو دانشگاه برای مشارکت در این پروژه بود.