سازمان دامپزشکی کشور

به گزارش روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان ، دکتر عبداله بهمنش در حاشیه جلسه شورای اداری این اداره کل در یاسوج  با بیان اینكه کنه ها بعنوان ناقل ویروس از مهمترین عامل بروز این بیماری در بین دام ها است، اظهار داشت: با توجه به روند افزایشی دما در استان  و فعالیت انگل های خارجی از یک سو  و  وجود برخی مراکز عرضه و کشتار غیر مجاز  دام در برخی نقاط استان  از سوی دیگر  این احتمال وجود دارد كه مواردی از ابتلا به این بیماری مشاهده شود.

وی با اشاره به اینکه بیماری در دام هیچگونه علائم ظاهری ندارد  افزود: با توجه به اقدامات و پیشگیری بهداشتی و اصولی از شیوع بیماری تب كریمه كنگو، تاكنون موردی از این بیماری در این استان گزارش و یا مشاهده نشده اما رعایت نكات ایمنی از جانب همه مردم بویژه دامداران، سلاخان ضروری است.

مدیركل دامپزشكی استان  با اشاره به اینكه در برخی  استان های كشور مواردی از ابتلا و فوت مشاهده شده است، یادآور شد: با آغاز فصل گرما و فعالیت کنه ها  عملیات سمپاشی دام ها در  مناطق روستایی و عشایری استان بصورت کاملا رایگان و با مشارکت جوامع هدف آغاز و همچنان ادامه دارد.

وی از سمپاشی 58 هزار و 210 راس دام سبک و سنگین و 641 هزار و 324 مترمربع اماکن دامی از ابتدای سالجاری  تا کنون در استان خبر داد و گفت : در راستای مقابله با این بیماری، سمپاشی و ضد عفونی نمودن مناطق پرخطر، جایگاه های نگهداری دام و کشتارگاه ها در سطح استان انجام گرفته است.

دکتر بهمنش گفت: مردم باید گوشت مورد نیاز خود را از فروشگاه مجاز و تحت نظارت و كنترل بهداشتی دامپزشكی تهیه كنند و از خرید گوشت و سایر فرآورده های دامی از واحدهای غیر مجاز و كشتار كنار جاده ای خودداری كنند.

تب خونریزی دهنده كریمه كنگو (Crimean-Congo hemorr hagic fever) یكی از مهمترین و خطرناك ترین بیماری های مشترك بین انسان و دام (زئونوز) است كه در صورت ابتلا و اقدام دیر هنگام فرد را با خطر مرگ رو به رو می كند اما با رعایت موارد حفاظت بهداشت شخصی از سوی فعالان این حوزه و شهروندان براحتی قابل پیشگیری است.

به گفته كارشناسان، تب كریمه كنگو یك بیماری حاد تب دار و خونریزی دهنده‌ است كه با تماس با دام آلوده و یا بوسیله كنه به انسان منتقل و مرگ و میر بالایی دارد و همه گیری های داخل بیمارستان آن نیز شایع است.

این بیماری از طریق گزش كنه، نیش حشرات، تماس با خون یا ترشحات مبتلایان، له كردن كنه، تماس مستقیم با لاشه ، خون، ترشحات و بافت های آلوده دام قابل انتقال است.