نوشتاری در سالروز میلاد امیر مومنان(ع)/ طلوع همتای آفتاب در زمین
ای مولای خوبی ها! ولادت تو آفتابی ترین روز تاریخ بود که روشنایی روز را خجل کرد، حجر الاسود بر دستان تو بوسه زد و مسجد الحرام تو را در آغوش گرفت. صفا و مروه به نظاره ات نشسته اند تا اینکه همانند آفتاب از درون کعبه سرزدی و با آمدنت لبخند را بر لبان عدالت جاری ساختی و عالمیان را با طعم شیرین عدالت درس آموختی.
.jpg)
ای آشنای نخلستان ها و ای همدم دیرین چاه؛ ای آشنای کوچه پس کوچه های کوفه! سکوت تو بلند ترین فریاد تاریخ بود که در پژواک خویش، طنین صدای مردمی را می دید که رویای مظلومیتشان همچنان در بستر پهن تاریخ جاری است.
ای سنگ صبور محمد(ص)! تکرار نام تو بیابان های خشک ظلم و تبعیض را به سبز ترین باغ های عدالت پیوند می زند. کائنات با تکرار نام تو به تکاپو می افتند و قیام می کنند. ای امیر مهربانی ها! تو آمدی و ناخدای کشتی نجات بشریت در عصر جهالت شدی. تو الگوی بشریت و اسوه همه خلائق و ملائکی! نامت بلند است چونان پیشانی ات که خود معراج آفتاب است و رویشگاه ماه، آراسته به هزاران ستاره روشن و روحت اقیانوسی است که تلاطم و سکوت و بی قراری و آرامش را در هم آمیخته.
و امروز عطر امامت فضای آسمان و زمین را معطر ساخته و این را تمامی گل ها و پروانه ها و حتی لاله های صحرایی احساس می کنند؛ عطری که از کعبه تا نجف پروانگان عاشق را مست رایحه خود کرده و سحرگاهان از مسجد کوفه به مشام می رسد.
و اینک؛ مولاجان! حیدر کرّار! با تمام ارادت، تو را می خوانیم: اَلسَّلامُ عَلَی اَلشَّجَرَةِ اَلنَّبَوِیَةِ وَ الدَّوْحَةِ الْهاشِمیةِ الْمُضیئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنُبُوِّةِ الْمُؤنِقَةِ بِالْأَمامَةِ ... اَلسلامُ عَلیک و عَلی اَهلِ بَیتِکَ الطَّیِبینَ الطَّاهرینْ.«درود بر تو ای شجره طیبه نبوت و گُلبنِ آل هاشم، که با نور پرثمر و درخشان نبوّت و گل و ریحان های امامت، آراسته شده ای.. و درود بر تو و بر اهل بیت پاک و پاکیزه تو باد!»
Leave a Comments