بیماری انتروتوکسمی، علائم و راه‌های پیشگیری

بیماری انتروتوکسمی اغلب در دام‌هایی مانند گوسفند و بز به دلیل تغییر ناگهانی جیره غذایی و بیشتر در فصل بهار و پاییز شیوع پیدا می‌کند که در شرایط حاد می‌تواند باعث تلف شدن دام شود.

این بیماری در بسیاری از دامداری‌ها وجود دارد و اکثر دامداران تا مدت‌ها از وجود آن بی خبر می‌مانند. باکتری عامل بیماری به صورت طبیعی معمولاً در خاک و دستگاه گوارش دام وجود دارد.

پرخوری دام‌ها، تغییر جیره غذایی و استفاده بیش از اندازه از غلات سبب حرکات کند دستگاه گوارش و در نتیجه عدم دفع باکتری‌های ایجاد شده و ابتلا به بیماری انتروتوکسمی می‌شود.

علائم بیماری

علائم این بیماری ارتباط مستقیمی با سن گوسفندان دارد. بره‌های مبتلا خیلی زود تلف می‌شوند. دوره بیماری در آن‌ها معمولاً کمتر از ۱۲ ساعت است؛ اما گوسفندان بالغ توانایی مقاومت بیشتری دارند و حداقل تا ۲۴ ساعت در مقابل بیماری دوام می‌آورند.

علائم این بیماری می‌تواند بی اشتهایی، بی‌حالی و خمیازه کشیدن باشد. هنگام شدت بیماری، تشنج و وجود کف در دهان هم دیده می‌شود. از دیگر علائم بیماری انتروتوکسمی عقب ماندن از گله، عدم تعادل در راه رفتن، سایش دندان‌ها به هم، ترشح بزاق و در موارد نزدیک به مرگ، وجود نفخ است.

راه‌های پیشگیری از ابتلا به انتروتوکسمی

- تزریق واکسن انتروتوکسمی گوسفندی،

- جلوگیری از پرخوری دام،

- تغییر آهسته و ملایم جیره غذایی دام (تا دستگاه گوارش به آرامی به جیره جدید عادت کند).

واکسن پیشگیری از این بیماری با هزینه آزاد و توسط بخش غیر دولتی در مراکز واکسیناسیون دامپزشکی عرضه می‌شود.

توصیه شده است دامداران نسبت به تهیه و تزریق واکسن تا قبل از جابه‌جایی و یا ابتلای گله‌ به بیماری اقدام کنند.

تدوین و ویرایش: پرتال آموزش و ترویج سازمان دامپزشکی کشور

منابع: پرتال اداره کل دامپزشکی استان کرمان به نقل از دکتر حسن لطفعلی پور، رئیس اداره دامپزشکی شهرستان زرند و دکتر حیدر خلیلی، مسئول واحد بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی اداره دامپزشکی شهرستان نرماشیر