زخم دهان در دام‌ها و علل آن

به گزارش روابط عمومی شبکه دامپزشکی شهرستان فردوس، دکتر جواد اسماعیلی رئیس این شبکه با توجه به ضروت آشنایی دامداران با زخم‌های دهانی در دام‌ها، نکاتی را در باره شکل ظاهری و علل ایجاد این زخم‌ها به شرح زیر بیان داشته است:

- بیماری تب برفکی:

عوارض دهانی در این بیماری به صورت وزیکول( تاول‌های کوچک آبدار) است و پس از ترکیدن موجب کنده شدن مخاطات و ایجاد زخم می‌شود. ویروس تب برفکی هم چنین در سم‌ها و پستان نیز ممکن است زخم‌های مشابهی ایجاد کند.

-بیماری اکتیمای واگیر:

زخم‌‌های این بیماری به صورت گل‌کلمی هستند و معمولاً به ناحیه دهان محدود می‌شوند؛ البته ممکن است بر اثر مکیدن پستان مادر توسط نوزاد، در پستان هم ایجاد شوند.

- بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک PPR:

عوارض این بیماری بسیار شبیه به بیماری‌های دیگرند با این تفاوت که زخم‌ها معمولاً به صورت ته سنجاقی هستند و عوارض عمومی، از جمله اسهال و سرفه هم وجود دارد.

- آبله:

این بیماری دارای ضایعات دانه‌ای شکل قرمز رنگ است که معمولاً در کل بدن بویژه در نقاط بدون مو بیشتر دیده می‌شوند. نشانه‌های دیگر مانند تب و ورم‌کردن سر دام هم ممکن است دیده شود.

-آسیب فیزیکی:

ضربه و نفوذ جسم خارجی نوک تیز هم  از عوامل ایجاد زخم دهان هستند.

- کمبود ویتامین:

کمبود ویتامین‌های A و C هم به ندرت باعث ایجاد زخم‌ و عوارض دهانی می‌شود. کمبود ویتامین A  بیشتر در پرندگان مطرح است.

- سایر عوامل:

برخی مسمومیت‌ها مانند مسمومیت با اوره ممکن است عوارض دهانی ایجاد کنند.

متأسفانه مشاهده شده است که اغلب دامداران، هر گونه زخم دهان را به بیماری تب‌برفکی نسبت می‌دهند؛ در حالی که باید تب برفکی را از سایر بیماری‌ها تمیز داد.

دکتر اسماعیلی از دامداران خواسته است از مصرف خودسرانه دارو برای دام‌ها پرهیز و درصورت ابتلای آن‌ها به هر نوع بیماری، به دامپزشک مراجعه کنند.