سازمان دامپزشکی کشور

به گزارش روابط عمومی اداره کل دامپزشکی آذربایجان شرقی، دکتر امیر حسین بهداد مدیر کل اداره دامپزشکی استان آذربایجان شرقی با اعلام این خبر گفت: این ارزیابی توسط مدیر ارشد سامانه های پایش و مراقبت بیماری های دام، طیور، آبزیان و زنبورعسل دفتر فن آوری اطلاعات، ارتباطات و تحول اداری سازمان دامپزشکی کشور برای مقطع عملکردی زمستان 95 صورت پذیرفته و اداره کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی موفق به کسب رتبه عالی و جزو چهار استان برتر کشور انتخاب شد.

مدیر کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی افزود:با پیگیری و هدایت مستمر کابران توسط مدیران و کارشناسان ادارات ستادی ذیربط ( اداره فناوری اطلاعات، ارتباطات و تحول اداری، اداره بهداشت و مدیریت بیماری های طیور، زنبور عسل و کرم ابریشم، اداره بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی و اداره بررسی،مبارزه و مراقبت بیماریهای آبزیان اداره کل دامپزشکی استان)و برگزاری جلسات و دوره های آموزشی برای کلیه کاربران و کارشناسان سامانه GIS و نظارت بر حسن اجرای فرآیندهای عملیاتی در سامانه GIS که در نهایت منجر به ساماندهی عملکرد در قالب قابلیت های سامانه مزبور گردید.

دکتر مروتی سرپرست اداره فناوری اطلاعات، ارتباطات و تحول اداری اداره کل دامپزشکی استان آذربایجان شرقی در خصوص معرفی این سامانه خاطر نشان کرد؛ این سامانه بر اساس سیستم اطلاعات جغرافیایی که مجموعه‌ای از سیستمهای ورود اطلاعات، ذخیره‌سازی، نمایش، ویرایش، تجزیه و تحلیل و تولید خروجی‌های متفاوت (اطلاعات مورد نیاز شامل گزارش‌های آماری، اپیدمیولوژیک و تصاویر جغرافیایی) از داده‌های یک منطقه با توجه به هدف کاربرهای فنی طراحی شده و اجزای این سیستم شامل سخت‌افزارهای توانمند به منظور اجرای آنالیزهای اپیدمیولوژیک روی دیتابیس‌های بزرگ، نرم‌افزارهای نمایش و تحلیل مکانی - زمانی، آماری و اپیدمیولوژیک، مدیریت استراتژیک و نیروی انسانی متخصص است.

وی افزود: مزایای این سامانه شامل هدایت سریع و صحیح ماموریت و اهداف سازمان، انجام فرآیندهای اصلی و کلان عملیاتی، نظارتی و کنترلی درباره مأموریت سازمان، استراتژی سازمان در توسعه فناوری اطلاعات، قابلیت‌های تشکیلاتی و اداری سامانه، قابلیت‌های علمی سامانه، تصمیم‌گیری سریع و اثر بخش، تعیین چالش‌های آینده و پیامدهای زیستی و اقتصادی ناشی از وقوع بیماری‌های دامی و ارائه راه‌حل مناسب، روش‌های مؤثر کنترل و ریشه‌کنی به‌ویژه در زمان اپیدمی‌ها، تعیین عوامل خطر مدیریتی و محیطی مرتبط با یک بیماری خاص، تعیین خطر انتقال بیماری از حیوانات وحش به دام‌های اهلی و انسان، ایجاد و تفکیک مناطق مختلف بر اساس وقوع بیماری و انتقال از روش تأخیری سنتی به سریع مدرن است.